براساس ماده واحده مندرج در لایحه اصلاحی قانون پرداخت پاداش و عیدی کارگران مصوب تاریخ 1370/05/30، “کلیه کارگاه‌های مشمول قانون کار مکلف‌اند به هریک از کارگران خود به نسبت یک سال کار، معادل شصت روز آخرین مزد، به عنوان عیدی و پاداش بپردازند. مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارکنان، نباید از معادل نود روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.” حداقل مزد روزانه هر سال کارگران، در جلسه سالانه شورای عالی کار تصویب می‌شود. این جلسه، با حضور نمایندگان دولت، کارفرمایان و کارگران تشکیل و پس از بحث و تبادل دیدگاه‌های آن‌ها، با در نظر گرفتن مصالح کارگران جهت انطباق حداکثری میزان درآمد آن‌ها با سطح معیشت و همچنین با توجه به مقتضیات واحدهای تولیدی و کارفرمایان و وضعیت اقتصادی جامعه، به تعیین و تصویب حداقل حقوق کارگران مشمول قانون کار می‌پردازد. لازم به توضیح است که طبق تبصره اول ماده فوق، “مبلغ پرداختی به کارکنانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کرده‌اند، باید به مأخذ 60 روز مزد و به نسبت ایام کار در سال محاسبه گردد. مبلغ پرداختی از این بابت برای هر ماه نباید از یک دوازدهم سقف تعیین شده در فوق تجاوز نماید.” ضمناً قانون دست کارفرما را برای پرداخت مبالغ عیدی بیش از سقف هم باز گذاشته است، چنانچه در تبصره دوم ماده واحده فوق گفته شده که “در کارگاه‌هایی که مطابق رویه جاری کارگاه بیش از مبالغ فوق پرداخت می‌نمایند، عرف کارگاه معتبر خواهد بود.” مبلغ عیدی هر سال، در قسمت مزایای فیش ماهانه حقوق و دستمزد کارکنان مطابق تصویر نمونه زیر قرار می‌گیرد و به عنوان یکی اجزای اصلی حقوق و مزایای کارکنانِ واجد شرایط، از جانب کارفرمایان به کارکنان پرداخت می‌شود.

آیا عیدی مشمول کسر حق بیمه و مالیات است؟